#قسمت_اول
اين مقاله توسط پروفسور کارل هاینتس اولیگ نوشته شده و ترجمه فارسى آن نيز توسط جاوید نامجو انجام شده است.
نخستین نویسندگان قرآن راهبان مسیحی و دیرنشینان صومعه بودند که در بخشِ شرقى سرزمینهای شاهنشاهی ایران، یعنی در مرو (افغانستان) و ترکمنستان، میزیستند. قرآن یک واژه سریانی/ آرامی است به معنی «خواندنی». و نخستین قرآنها را هم به همین زبان نوشتند. در آغاز، هدفِ این راهبان مسیحی از نوشتن قرآن، نگارش یاداشتهایی از کتاب انجیل و تورات بود که باید در آیینهای مذهبی در کلیسا همانند سروده های مذهبی روخوانی میشدند.
▪️خلاصه:
پژوهشهایِ نوین دینشناسی نشان میدهند که به واژگونۀِ ادعاهای دینباوران،کتابهای «مقدس» نتیجۀِ الهامهایِ آسمانی و یا کار یک تَنه نبوده اند بلکه بازدۀِ یک کار گروهی بوده اند که یک روند دراز مدت، گاهی به درازای چندین سده، را پشت سر گذاشته اند تا شکل امروزیشان را پیدا کرده اند. و قرآن نیز از این بُنپایه جدا نیست.
قرآن در یک فرآیندی به درازای چندین سده شکل گرفته است. باور ساده دلانۀِ اسلام پژوهان به
روایتهای اسلامی که آنها را به نام تاریخ راستین اسلام پذیرفته بودند، پیشگیری روایتهای اسلامی «قرآن الهامات آسمانی است که بر محمد نازل شده است، و به وسیله “عثمان” ویرایش نهایی یافته است.»
ولی از نگاهِ تاریخ شناسیِ دانشی، هیچ سندی در تایید این ادعا وجود ندارد. کهنترین قرآنهای دستنویس شده نشان میدهند که نگارش قرآن در نیمه دوم سده هشتم میلادی هنوز پایان نیافته بود. بیگمان نخستین دبیرۀِ کامل برای قرآن که با نقطه گذاری و نشانه های زیر و زِبَر (فتحه و کسره) همراه بود، در پایانِ سدۀِ نهم و یا آغاز سده دهم میلادی پدید آمد.
سوای تفاوت در جمله بندی های آیه های اوليه (مکی) در سنجش با آیه های جديد(مدنی) قرآن، گرفتاری مهمتر در اختلاف در پیام این آیه هاست: در جایی که آیه های قديمى تر به رواداری و بُردباری در برابر دگراندیشان و پیروان ادیان دیگر سفارش میکنند، آیه های نوین فرمان به پیکار و ریختن خون آنها را میدهند که انگیزهای در دست بنیادگرایان اسلامی برای توجیه کشتار انسانهای بیگناه شده است. دلیل بُنیادین این اختلاف در پیام آیه های قرآن، سرچشمه در اختلاف زمانی (گاهی چندین سده) میان نگارش این آیه ها و تأثیرپذیری آنها از شرایط سیاسی/ اجتمایی نویسندگان گوناگون قرآن دارد.
از نگاه یک آدم بیطرف که قرآن را میخواند، او در قرآن بجز هرج و مرج، و نبودگی یک ساختار نوشتاری، هیچ سامانه و نظمی نمییابد؛ نه رده بندی سوره های قرآن از یک منطق پیروی میکنند و نه درونمایۀِ این سوره ها. این بیسامانی در قرآن نشان میدهد که در یک بازه زمانی به درازای چندین سده یک سری نوشته ها در این کتاب
گردآوری شده اند، بدون اینکه به این نوشته ها سر و سامانی داده شود.
ادامه دارد ….