زن در اسلام
دیدگاه ۲ نفر به اصطلاح عالم و فیلسوف بزرگ اسلام و اهل تشیع
متاسفانه هیچ ایدئولوژیی اینچنین در طول تاریخ احمقانه راجع به زنان صحبت نکرده و به این آشکاری به زنان توهین نکرده است.
ملاصدرا گفته است:
«و منها تولد الحیوانات المختلفه… بعضها للاکل… و بعضها للرکوب و الزینه… و بعضها للحمل… و بعضها للتجمل و الراحه… و بعضها للنکاح… و بعضها
للملابس و البیت و الاثاث…»(۱)
ترجمه: «و از عنایات الهی در خلقت زمین، تولد حیوانات مختلف است… که
بعضی برای خوردن اند… و بعضی برای سوار شدن… و بعضی برای بار کشیدن… و بعضی
برای تجمل… و بعضی برای نکاح و آمیزش… و بعضی برای تهیه لباس و اثاث
خانه…»
ملاهادی سبزواری نیز در تفسیر این عبارات و در حاشیه ای که بر اثر ملاصدرا نوشته است گفته است:
«فی ادراجها فی سلک الحیوانات ایماء لطیف الی ان النساء لضعف عقولهن و
جمودهن علی ادراک الجزئیات و رغبتهن الی زخارف الدنیا، کدن ان یلتحقن
بالحیوانات الصامته حقا و صدقاً، اغلبهن سیرتهن الدواب و لکن کساهن صوره
الانسان لئلایشمئز عن صحبتهن و یرغب فی نکاحن و من هنا غلب فی شرعنا المطهر
جانب الرجال و سلطهم علیهن فی کثیر من الاحکام کالطلاق و النشوز و ادخال
الضرر علی الضرر»(۲)
ترجمه: «اینکه صدرالدین شیرازی زنان را در عدد حیوانات در آورده است
اشاره لطیفی دارد به اینکه زنان به دلیل ضعف عقل و ادراک جزئیات و میل به
زیورهای دنیا، حقن و عدلن در حکم حیوانات زبان بسته اند. و اغلبشان سیرت
چهارپایان دارند ولی به آنان صورت انسان داده اند تا مردان از مصاحبت با
آنها متنفر نشوند و در نکاح با آنان رغبت بورزند و به همین دلیل در شرع
مطهر مردان را در کثیری از احکام، مثل طلاق و نشوز و… بر زنان چیرگی داده…»(۳)
نتیجه آنکه ملاصدرا و ملاهادی هردو معتقد بودند زنان چون حیوان هستند و
برای این آفریده شده اند که مردان با آنها آمیزش جنسی داشته باشند. و این
ارزشی است که عالمترین مسلمانان شیعه برای زنان قائل بوده اند.
منابع :
۱- اسفار اربعه جلد ۷ فصل ۱۳ ص ۱۳۶. مکتبه مصطفوی
۲- همانجا، حاشیه ملاهادی سبزواری.
۳- ترجمه ها از عبدالکریم سروش، فربه تر از ایدئولوژی، موسسه فرهنگی صراط، ۱۳۷۲، پاورقی برگ ۳۹